Ik ben alleen maar onzeker

Ach, mijn hemel, wat een schatje. Zacht, lief en onzeker. Niet bij haar huidige eigenaresse gelukkig. Wel in andere situaties en bij andere mensen.

Wat ik krijg is dat ze best goede papieren heeft.

 Klopt zegt haar eigenaresse. Daardoor ontstonden er verwachtingen. Door haar schuchtere karakter voldeed ze daar niet aan. Ze is van hand tot hand gegaan. Alleen maar steeds verder in haar schulp gekropen. Ze is een verborgen pareltje. Haar eigenaresse heeft dat goed gezien.

De merrie vertoont nu staakgedrag met rijden. Dat maakt haar eigenaresse onzeker, want in het begin ging het zo goed.

Wat het paard me laat voelen is dat ze zich nu vrij genoeg voelt om het aan te geven als het in haar lijf niet lukt.

Het lijkt nu dus negatief, maar eigenlijk is het een positieve ontwikkeling.

Ik zie dat ze gereden is met veel druk. Daardoor heeft ze veel spanning in haar kaak en hals. Als ik dat zeg, voel ik de merrie een diepe zucht slaken.

Ze kan de voorste helft van haar lichaam niet goed met de achterste helft verbinden. Haar eigenaresse voelde al zoiets. Ze geeft haar voor de ruimte en spreekt de merrie bemoedigend toe.

Dat vind ik fijn, zegt de lieve schat.

Ik raad een osteopaat aan die ook cranio sacraal kan werken om zo spanning in de hals kaak weg te kunnen nemen.

Een paar weken later krijg ik een berichtje dat de eigenaresse zo blij is met de informatie die ze nu heeft. 

Zij en de merrie zijn veel dichter bij elkaar gekomen.

Er is een osteopaat geweest en de merrie heeft die goed kunnen toelaten dankzij de ontspanning en het vertrouwen wat er dankzij de reading was gekomen.

Ontroerend en bijzonder hoe deze zachte dame op latere leeftijd nog zo’n kans krijgt. Ze kan eindelijk zijn wie en hoe ze echt is.
Zacht, lief en soms een beetje onzeker 😉